Πως γίνεται η διάγνωση ενός πρωκτικού συριγγίου;

Τι είναι το πρωκτικό συρίγγιο;

Άρθρο του Χειρουργού Πρωκτολόγου Dr Μουσιώλη Δημητρίου

Το πρωκτικό συρίγγιο είναι μια κατάσταση υγείας που περιλαμβάνει την παρουσία του συριγγίου στην περιοχή του πρωκτού ή του ορθού που μπορεί να διαγνωστεί με βάση τα συμπτώματα και τα φυσικά ευρήματα. Υπάρχουν επίσης διάφορες διαγνωστικές εξετάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να επιβεβαιώσουν τη θέση του συριγγίου και να καθοδηγήσουν τις αποφάσεις θεραπείας.

Διαβούλευση με ασθενείς

Το πρώτο βήμα στη διαγνωστική διαδικασία είναι η διαβούλευση με τον ασθενή για να συζητηθούν τα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, που μπορεί να επηρεάσουν τη διάγνωση. Τα συμπτώματα που μπορεί να αναφέρουν οι ασθενείς με πρωκτικό συρίγγιο περιλαμβάνουν:

• Πόνος και φλεγμονή
• Αλλαγή στις κινήσεις του εντέρου
• Αποτρίχωση δέρματος

Επιπλέον, ορισμένες συνθήκες υγείας συνδέονται στενά με τα πρωκτικά συρίγγια όπως:

• πρωκτικά αποστήματα
• η νόσος του Κρον
• Διαβρεκίτιδα
• HIV ή άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις.

Σωματική εξέταση

Η φυσική εξέταση θα περιλαμβάνει επιθεώρηση του πρωκτού και του περιβάλλοντος, για ορατά σημάδια ενός συριγγίου. Το άνοιγμα ενός πρωκτικού συριγγίου είναι συνήθως ένα κόκκινο και φλεγμονώδες σημείο που μπορεί να εκβάλει πύον. Μερικές φορές απαλή πίεση στο δέρμα γύρω από την πρωκτική οδό θα αρκεί για να εκφραστεί μια πυώδη ή αιματηρή απόρριψη.

Εάν εντοπιστεί κάποιο συρίγγιο, η διαδρομή του συριγγίου μπορεί να αποκαλυφθεί, καθώς η δομή της σήραγγας συχνά σκληραίνει κάτω από το δέρμα. Αυτό μπορεί στη συνέχεια να βοηθήσει στην εξεύρεση οποιωνδήποτε δευτερογενών οδών που μπορεί να εκτοπίσουν το αρχικό σύστημα συριγγίου.

Είναι σημαντικό να κατανοήσετε την πλήρη πορεία των πρωκτικών συριγγίων, καθώς αυτό θα επηρεάσει τις αποφάσεις θεραπείας.

Μια εξέταση από το ορθό μπορεί επίσης να απαιτείται για να εκτιμηθεί η λειτουργία των μυών του σφιγκτήρα.

Αυτό συνεπάγεται ότι ο πρωκτολόγος εισάγει ένα δάκτυλο στον πρωκτό και στο ορθό για να ψηλαφίσει το ίχνος του συριγγίου και τον περιβάλλοντα ιστό, για την απόδειξη μόλυνσης ή επέκτασης του πρωκτικού συριγγίου.

Ο ασθενής καλείται επίσης να συμπιέσει τους μυς του σφιγκτήρα για να αποδείξει τη λειτουργία του, έτσι ώστε να μπορεί να προσδιοριστεί η ανάγκη περαιτέρω εξετάσεων.

Σημαντικά ευρήματα

Βασικά ευρήματα που μπορεί να είναι ενδεικτικά του πρωκτικού συριγγίου περιλαμβάνουν:

• Ορατό άνοιγμα του συριγγίου στο δέρμα
• Εμφανής πόνος και φλεγμονή στην περιοχή του ορθού
• Μια περιοχή παχιάς επιδερμίδας λόγω χρόνιας λοίμωξης, που αναφέρεται ως σκληρότητα
• Εμφάνιση αίματος ή πύου από τον πρωκτό ή το περιβάλλον δέρμα

Περαιτέρω εξετάσεις

Μπορεί να απαιτούνται περαιτέρω εξετάσεις για τη διερεύνηση των συμπτωμάτων, ιδιαίτερα εάν υπάρχουν αρκετές οδοί συριγγίου. Η παραπομπή σε έναν ειδικό όπως ένας χειρουργός πρωκτολόγος, μπορεί να δικαιολογηθεί για τις ακόλουθες εξετάσεις:

• Η ανοσοσκόπηση περιλαμβάνει ενδοσκοπική απεικόνιση του εσωτερικού του πρωκτού, συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού ανοίγματος του συριγγίου, εάν υπάρχει.
• Η ορθοσκόπηση μπορεί να διεξάγεται υπό γενική αναισθησία, χρησιμοποιώντας ένα προκτοσκόπιο και έναν καθετήρα συριγγίου για να δει κανείς μέσα στο ορθό και να απεικονίσει οποιοδήποτε υπάρχον συρίγγιο.
• Η ευέλικτη σιγμοειδοσκόπηση μπορεί να είναι χρήσιμη σε ασθενείς που υποψιάζονται ότι πάσχουν από νόσο του Crohn ή ελκώδη κολίτιδα
• Η πρωκτική ενδοσκόπηση (υπερηχογράφημα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την απεικόνιση του συριγγίου και των εσωτερικών ανοιγμάτων του.
• Η συσσωματωματογραφία περιλαμβάνει απεικόνιση με ακτίνες Χ μετά την έγχυση μιας βαφής αντίθεσης και μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση του συριγγίου.
• Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι χρήσιμη στην απεικόνιση των λεπτομερειών του πρωκτικού συριγγίου και ειδικά για περίπλοκες ή επαναλαμβανόμενες περιπτώσεις.
• Η αξονική τομογραφία (CT)) μπορεί να βοηθήσει στην εκτίμηση της έκτασης της φλεγμονής στην περιοχή του ορθού με λεπτομέρεια, η οποία είναι χρήσιμη για ασθενείς με νόσο του Crohn.

Τύποι και ταξινόμηση

Τα πρωκτικά συρίγγια μπορούν να ταξινομηθούν ευρέως σε δύο κύριους τύπους ανάλογα με την τοποθεσία τους: χαμηλού επιπέδου συρίγγια και συρίγγια υψηλού επιπέδου. Το συρίγγιο χαμηλού επιπέδου περιλαμβάνει υποδόρια, υποβλεννογόνο και χαμηλό πρωκτικό συρίγγιο, ενώ το συρίγγιο υψηλού επιπέδου περιλαμβάνει υψηλό πρωκτικό και πυελικό-ορθικό συρίγγιο.

Επιπλέον, η ταξινόμηση του Park μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τον τύπο του συριγγίου ως εξής:

• επιπόλαιο
• ενδιάμεσο
• υπερφυσικό
• εξωσφιγενικό.

Από αυτούς τους τύπους, τα ενδιάμεσα συρίγγια είναι οι συνηθέστερα, ενώ τα εξωσφιγγικά συρίγγια είναι οι λιγότερο συνηθισμένα.

Αυτές οι ταξινομήσεις βοηθούν τον ιατρό να γνωστοποιήσει τα χαρακτηριστικά του συριγγίου και βοηθούν στον καθορισμό των κατάλληλων θεραπευτικών αποφάσεων για τον συγκεκριμένο ασθενή.