Νόσος του Crohn

Άρθρο του Χειρουργού  Dr Μουσιώλη

Η νόσος του Crohn είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του γαστρεντερικού σωλήνα.
Τα συμπτώματα της νόσου του Crohn περιλαμβάνουν:

• Κοιλιακό άλγος
• Διάρροια
• Έμετος
• Πυρετός
• Αιματηρή διάρροια
• Πρωκτικό συρίγγια
• Άμεσα αποστήματα
• Απώλεια βάρους

Η αιτία της νόσου του Crohn είναι άγνωστη. Η νόσος του Crohn δεν είναι μεταδοτική . Δεν μπορείτε να το “λάβετε” από άλλο άτομο.
Η διατροφή μπορεί να επηρεάσει και να προκαλέσει εξάρσεις της νόσου του Crohn. Ωστόσο, είναι αμφίβολο ότι η διατροφή προκαλεί την ασθένεια.

Οι ερευνητές και οι γιατροί δεν γνωρίζουν την αιτία της νόσου του Crohn. Ωστόσο, ορισμένοι υποπτεύονται ότι η αιτία οφείλεται σε ορισμένα βακτήρια, για παράδειγμα, το μυκοβακτήριο. Η νόσος του Crohn μπορεί να προκαλέσει έλκη στο λεπτό έντερο, το παχύ έντερο ή και τα δύο. Η ασθένεια μπορεί επίσης να προκαλέσει απόφραξη του λεπτού εντέρου.

Τα συμπτώματα της νόσου του Crohn περιλαμβάνουν ερυθρότητα, οζίδια, τρυφερό δέρμα, και φλεγμονή των αρθρώσεων, σπονδυλική στήλη, τα μάτια και το συκώτι. Η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα (μια άλλη χρόνια φλεγμονώδης κατάσταση του παχέος εντέρου) είναι ένας τύπος φλεγμονώδους νόσου του εντέρου.

Η διάγνωση της νόσου του Crohn γίνεται με κλύσμα βαρίου, ακτινογραφία βαρίου του λεπτού εντέρου και κολονοσκόπηση. Η επιλογή θεραπείας για τη νόσο του Crohn εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα της νόσου. Η θεραπεία της νόσου του Crohn περιλαμβάνει ενώσεις 5-ASA και κορτικοστεροειδή, τοπικά αντιβιοτικά, ανοσοδιαμορφωτές και βιοϊσοδύναμα φάρμακα για την καταστολή της φλεγμονής ή του ανοσοποιητικού συστήματος. αντιβιοτικά και χειρουργική επέμβαση.

Οι επιπλοκές της νόσου του Crohn περιλαμβάνουν ρήξη του εντέρου, επώδυνες παθήσεις των ματιών, αρθρίτιδα, φλεγμονή της πλάτης και της σπονδυλικής στήλης, ηπατίτιδα , κίρρωση , ίκτερο και καρκίνο. Η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι δύο διαφορετικά προβλήματα με την πεπτική οδό .

Τι είναι η νόσος του Crohn;

Η νόσος του Crohn είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος των εντέρων . Προκαλεί κυρίως εξελκώσεις (σπασίματα στο βλεννογόνο) του λεπτού και του παχέος εντέρου, αλλά μπορεί να επηρεάσει το πεπτικό σύστημα οπουδήποτε από το στόμα έως τον πρωκτό. Ονομάστηκε από τον γιατρό που περιέγραψε την ασθένεια το 1932. Ονομάζεται επίσης κοκκιωματώδης εντερίτιδα ή κολίτιδα, τοπική εντερίτιδα, ειλείτιδα ή τελική ειλεΐτιδα.

Η νόσος του Crohn σχετίζεται στενά με μια άλλη χρόνια φλεγμονώδη κατάσταση που περιλαμβάνει μόνο το κόλον που ονομάζεται ελκώδης κολίτιδα. Μαζί, η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα αναφέρονται ως φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn δεν έχουν ιατρική θεραπεία. Μόλις αρχίσουν οι ασθένειες, τείνουν να κυμαίνονται μεταξύ περιόδων αδράνειας (ύφεση) και δραστηριότητας (υποτροπή).

Οι άνδρες και οι γυναίκες επηρεάζονται εξίσου από τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Οι Αμερικανοί εβραϊκής ευρωπαϊκής καταγωγής είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν IBD από τον γενικό πληθυσμό. Η φλεγμονώδη νόσο του εντέρου θεωρήθηκε ιστορικά κατά κύριο λόγο ως ασθένεια των Καυκάσιων, αλλά υπήρξε αύξηση των αναφερόμενων περιπτώσεων στους Αφροαμερικανούς. Ο επιπολασμός φαίνεται να είναι χαμηλότερος μεταξύ των ισπανικών και ασιατικών πληθυσμών.

Η φλεγμονώδη νόσο του εντέρου ξεκινά συνήθως κατά την εφηβεία και την πρώιμη ενηλικίωση (συνήθως μεταξύ των ηλικιών 15 και 35). Υπάρχει μια μικρή δεύτερη κορυφή των πρόσφατα διαγνωσμένων περιπτώσεων μετά την ηλικία των 50 ετών. Ο αριθμός των νέων περιπτώσεων (συχνότητα) και ο αριθμός των περιπτώσεων (επιπολασμός) της νόσου του Crohn στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνονται, αν και ο λόγος για αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητός.

Η νόσος του Crohn τείνει να είναι πιο συχνή σε συγγενείς ασθενών με νόσο του Crohn. Εάν ένα άτομο έχει συγγενή με την ασθένεια, ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον 10 φορές αυτός του γενικού πληθυσμού και 30 φορές μεγαλύτερος εάν ο συγγενής με τη νόσο του Crohn είναι αδελφός. Είναι επίσης συχνότερο στους συγγενείς ασθενών με ελκώδη κολίτιδα.

Ποιοι είναι οι τύποι, τα συμπτώματα και τα σημάδια της νόσου του Crohn;

Τα κοινά συμπτώματα της νόσου του Crohn περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος , διάρροια και απώλεια βάρους. Τα λιγότερο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν

• κακή όρεξη,
• πυρετός ,
• νυχτερινές εφιδρώσεις ,
• πόνος στο ορθό και
• περιστασιακά πρωκτική αιμορραγία .

Τα συμπτώματα της νόσου του Crohn εξαρτώνται από την τοποθεσία, την έκταση και τη σοβαρότητα της φλεγμονής. Οι διαφορετικοί τύποι της νόσου του Crohn και τα συμπτώματά τους είναι:

1. Η κολίτιδα του Crohn είναι φλεγμονή που περιορίζεται στο παχύ έντερο. Ο κοιλιακός πόνος και η αιματηρή διάρροια είναι τα κοινά συμπτώματα. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν πρωκτικά συρίγγια και περιφερικά αποστήματα.
2. Η εντερίτιδα του Crohn αναφέρεται σε φλεγμονή που περιορίζεται στο λεπτό έντερο (το δεύτερο μέρος, που ονομάζεται νήστιδα ή το τρίτο μέρος, που ονομάζεται ειλεός). Η συμμετοχή μόνο του ειλεού αναφέρεται ως ειλεΐτις του Crohn. Ο κοιλιακός πόνος και η διάρροια είναι τα κοινά συμπτώματα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί απόφραξη του λεπτού εντέρου.
3. Η τελική ειλεΐτιδα του Crohn είναι φλεγμονή που επηρεάζει μόνο το τέλος του λεπτού εντέρου (τελικός ειλεός), το τμήμα του λεπτού εντέρου που βρίσκεται πλησιέστερα στο κόλον. Ο κοιλιακός πόνος και η διάρροια είναι τα κοινά συμπτώματα. Μικρές εντερική απόφραξη , επίσης, μπορεί να συμβεί.

Η εντεροκολίτιδα και η ειλεοκολίτιδα του Crohn είναι όροι για την περιγραφή φλεγμονής που περιλαμβάνει τόσο το λεπτό έντερο όσο και το παχύ έντερο. Η αιματηρή διάρροια και ο κοιλιακός πόνος είναι τα κοινά συμπτώματα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί απόφραξη του εντέρου.

Η τελική ειλεΐτιδα και η ειλεολίτιδα του Crohn είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι της νόσου του Crohn . (Η ελκώδης κολίτιδα συχνά περιλαμβάνει μόνο το ορθό ή το ορθό και το σιγμοειδές κόλον στο απώτερο άκρο του παχέος εντέρου. Αυτά ονομάζονται ελκώδης πρωκτίτιδα και πρωκτο-σιγμοειδίτιδα, αντίστοιχα.)

Έως και το ένα τρίτο των ασθενών με νόσο του Crohn μπορεί να έχουν μία ή περισσότερες από αυτές τις καταστάσεις, συμπτώματα και σημεία που αφορούν την πληγείσα περιοχή του πρωκτού.

• Οίδημα του ιστού του πρωκτικού σφιγκτήρα, του μυός στο τέλος του παχέος εντέρου που ελέγχει την αφόδευση.
• Ανάπτυξη ελκών και ραγάδων (μακρά έλκη) εντός του πρωκτικού σφιγκτήρα. Αυτά τα έλκη και οι ραγάδες μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία και πόνο με αφόδευση.
• Ανάπτυξη πρωκτικών συριγγίων (ανώμαλες σήραγγες) μεταξύ του πρωκτού ή του ορθού και του δέρματος που περιβάλλει τον πρωκτό). Το βλεννογόνο και το πύον μπορεί να αποστραγγιστούν από τα ανοίγματα των συριγγίων στο δέρμα.
• Ανάπτυξη περιφερικών αποστημάτων (συλλογές πύου στην πρωκτική και πρωκτική περιοχή). Τα από του ορθού αποστήματα μπορούν να προκαλέσουν πυρετό, πόνο και ευαισθησία γύρω από τον πρωκτό.

Πώς επηρεάζει η νόσος του Crohn τα έντερα;

Στα αρχικά στάδια, η νόσος του Crohn προκαλεί μικρά, διάσπαρτα, ρηχά, έλκη που μοιάζουν με κρατήρα στην εσωτερική επιφάνεια του εντέρου. Αυτές οι διαβρώσεις ονομάζονται αφθονικά έλκη. Με τον καιρό, οι διαβρώσεις γίνονται βαθύτερες και μεγαλύτερες, τελικά γίνονται αληθινά έλκη (που είναι βαθύτερα από τις διαβρώσεις), και προκαλούν ουλές και δυσκαμψία του εντέρου.

Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το έντερο μειώνεται όλο και περισσότερο και τελικά μπορεί να αποφραχθεί. Τα βαθιά έλκη μπορούν να προκαλέσουν τρύπες ή διάτρηση στο τοίχωμα του εντέρου και βακτήρια από το εσωτερικό του εντέρου μπορούν να εξαπλωθούν για να μολύνουν γειτονικά όργανα και την γύρω κοιλιακή κοιλότητα .

Όταν η νόσος του Crohn περιορίζει το λεπτό έντερο στο σημείο της απόφραξης, η ροή του περιεχομένου μέσω του εντέρου σταματά. Μερικές φορές, η απόφραξη μπορεί να προκληθεί ξαφνικά από κακώς εύπεπτα υλικά φρούτων ή λαχανικών που συνδέουν το ήδη στενότερο τμήμα του εντέρου. Όταν το έντερο εμποδίζεται, τρόφιμα, υγρά και αέρια από το στομάχι και το λεπτό έντερο δεν μπορούν να περάσουν στο παχύ έντερο. Στη συνέχεια εμφανίζονται τα συμπτώματα της απόφραξης του λεπτού εντέρου, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών κοιλιακών κραμπών, ναυτίας, έμετου και κοιλιακής διαταραχής. Η απόφραξη του λεπτού εντέρου είναι πολύ πιο πιθανή, καθώς το λεπτό έντερο είναι πολύ πιο στενό από το παχύ έντερο.

Τα βαθιά έλκη μπορούν να προκαλέσουν τρύπες ή διάτρηση στα τοιχώματα του λεπτού εντέρου και του παχέος εντέρου και να δημιουργήσουν μια σήραγγα μεταξύ του εντέρου και των γειτονικών οργάνων. Εάν η σήραγγα έλκους φτάσει σε έναν παρακείμενο κενό χώρο μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα , δημιουργείται μια συλλογή μολυσμένου πύου (κοιλιακό απόστημα ). Άτομα με κοιλιακά αποστήματα μπορούν να αναπτύξουν ευαίσθητες κοιλιακές μάζες, υψηλούς πυρετούς και κοιλιακό άλγος.

• Όταν το έλκος διοχετεύεται σε ένα παρακείμενο όργανο, σχηματίζεται ένα κανάλι ( συρίγγιο ).
• Ο σχηματισμός συριγγίου μεταξύ του εντέρου και της ουροδόχου κύστης ( εντερικό-φυσαλιδώδες συρίγγιο ) μπορεί να προκαλέσει συχνές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και διέλευση αερίων και περιττωμάτων κατά την ούρηση.
• Όταν ένα συρίγγιο αναπτύσσεται μεταξύ του εντέρου και του δέρματος ( εντερικό-δερματικό συρίγγιο ), το πύον και ο βλεννογόνος προκύπτουν από ένα μικρό οδυνηρό άνοιγμα στο δέρμα της κοιλιάς.
• Η ανάπτυξη συριγγίου μεταξύ του παχέος εντέρου και του κόλπου ( κολόνιο-κολπικό συρίγγιο ) προκαλεί αέριο και κόπρανα μέσω του κόλπου.
• Η παρουσία συριγγίου από τα έντερα στον πρωκτό ( πρωκτικό συρίγγιο ) οδηγεί σε εκκένωση βλεννογόνου και πύου από το άνοιγμα του συριγγίου γύρω από τον πρωκτό.